Via mijn energieleverancier kreeg ik onlangs de veelbesproken energiepremie uitbetaald. Groot was mijn verbazing toen ik de rekensom maakte en concludeerde dat de premie die ik kreeg hoger was dan de energiekosten die ik had betaald. Ik heb de afgelopen maanden dus niet alleen gratis en voor niets gas en elektriciteit kunnen verbruiken, maar kreeg er nog een extra zakcent bovenop. Dank u overheid? Of toch maar even nadenken of die zakcent mij wel toekomt?
Met het basispakket energie wil de federale overheid gezinnen helpen om de stijgende energieprijzen te verteren. Bijna alle huishoudens in België kregen via hun energieleverancier(s) een forfaitair bedrag van 980€ gestort om hun energiefactuur te verlichten. Dit bedrag is samengesteld uit een maandelijkse premie van 61€ voor elektriciteit en 135€ voor gas en dit voor de afgelopen vijf wintermaanden (oktober tot maart).
Een hoop gezinnen (en ondernemers) werd tijdens de energiecrisis inderdaad geconfronteerd met onbetaalbare energiefacturen die het moeilijk maakten om de eindjes aan elkaar te knopen. Voor hen is een dergelijke steunmaatregel zeer welgekomen en noodzakelijk om het hoofd boven water te houden. Maar voor mij – en voor velen met mij – is deze dure steunmaatregel overbodig en zelfs winstgevend.
Ik behoor tot de bevoorrechte groep mensen die het geluk hebben gehad een eigen huis te kunnen kopen (een zeer gemiddelde rijwoning in de stad). Bovendien had ik de middelen om dat huis ook te isoleren én om zonnepanelen te plaatsen. Met een (voorlopig nog) terugdraaiende teller bleven mijn elektriciteitskosten vóór en tijdens de energiecrisis dan ook beperkt tot een luttele 10€ per maand (prosumententarief). En toch krijg ik die premie van 61€ per maand om de winter door te komen?
Gas is een ander verhaal, maar ook hier is die premie aan mij niet doelmatig besteed. Ik moest aanvankelijk ook wel even slikken bij de prijsstijgingen van mijn gasverbruik – als alleenstaande moeder moet ik financieel geen zotte dingen doen – maar als ik heel eerlijk ben, blijft ook de huidige gasprijs binnen mijn mogelijkheden, zeker als ik wat bewuster met mijn energieverbruik omga. Ik betaal nu een maandelijks voorschotfactuur van 130€ (meer dan verdubbeld in vergelijking met een jaar geleden), dus met de maandelijkse premie van 135€ maak ik dus ook hier winst en kan ik dus in principe mijn thermostaat weer een graadje hoger zetten.
Ik zou dankbaar (en grinnikend) in mijn handen kunnen wrijven bij deze financiële meevaller en alvast een welverdiend uitje kunnen plannen, maar mijn verontwaardiging over deze ondoelmatige besteding van overheidsmiddelen roept me tot de orde. Deze steunmaatregel draagt niet bij tot de rechtvaardige energietransitie die we nodig hebben, maar geeft vooral de middenklasse een extra duwtje in de rug om te blijven consumeren. Bovendien draagt de maatregel ook niet bij aan de klimaatdoelstellingen. Het principe ‘de verbruiker betaalt’ is de beste garantie op een duurzame en energiezuinige gedragsverandering. Door het energieverbruik (in mijn geval dus) gratis te maken verdwijnt elke stimulans om energie te besparen.
Dus in plaats van te dromen over die nieuwe schoenen of een weekendje Parijs met mijn lief, geef ik gehoor aan de oproep van energiecoöperatie Ecopower om deze premie door te storten naar een vereniging in mijn buurt die strijdt tegen (energie)armoede en de situatie van kwetsbare mensen en gezinnen daadwerkelijk verbetert. Ik hoop dat andere lezers mij willen volgen hierin. En als er nog eens over het gat in de begroting wordt gejammerd, kan de regering misschien eens nadenken of dergelijke cadeautjes aan de middenklasse wel een verantwoorde uitgavenpost zijn.
An Heyerick, een bezorgde burger
